Σχεδιασμός και Περιβαλλοντική Διαχείριση στον Τουρισμό

Πρόσθετες Πληροφορίες

  • Τύπος μαθήματος: Υποχρεωτικό
  • Έτος Σπουδών: 1ο
  • Εξάμηνο Σπουδών: Εαρινό
  • Αριθμός Πιστωτικών Μονάδων: 6 ECTS
  • Εβδομαδιαίες Ώρες Διδασκαλίας: 3
  • Όνομα διδάσκοντος / διδασκόντων: Καθηγητής Δημήτριος Λαγός - Δρ. Πανωραία Πουλάκη
  • Περιεχόμενο μαθήματος:

     

    Εννοιολογικό πλαίσιο: Ο φυσικός σχεδιασμός τουρισμού ως σύστημα. Διαδικασίες φυσικού σχεδιασμού. Είδη και χαρακτηριστικά σχεδιασμού. Μέθοδοι και εργαλεία ανάλυσης. Επίπεδα ανάλυσης. Βασικές αρχές. Οφέλη από τον φυσικό τουρισμό

    Θεωρητικές προσεγγίσεις στο τουριστικό σχεδιασμό

    Ολοκληρωμένος σχεδιασμός τουριστικής ανάπτυξης

    Διαδικασίες σχεδιασμού και διαχείρισης της τουριστικής ανάπτυξης

    Μέθοδοι, τεχνικές, μοντέλα πρόβλεψης και αξιολόγησης στον τουριστικό σχεδιασμό

    Αειφόρος τουριστική ανάπτυξη και σχεδιασμός των τουριστικών προορισμών

    Σχεδιασμός τουριστικής  ανάπτυξης σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο: Διαδικασία και εργαλεία εφαρμογής.

    Μελέτες περιπτώσεων τουριστικού σχεδιασμού και διαχείρισης σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο.

    Θεσμικό, διοικητικό και νομικό πλαίσιο σχεδιασμού της τουριστικής ανάπτυξης.

    χεδιασμού της τουριστικής ανάπτυξης.

     

  • Επιδιωκόμενα μαθησιακά αποτελέσματα:

     

     

    Στόχος του μαθήματος είναι να εισαγάγει τον φοιτητή στο θεωρητικό και πρακτικό πλαίσιο του προγραμματισμού της ανάπτυξης του τουρισμού σε μια χώρα υποδοχής. Το θεωρητικό πλαίσιο και οι πρακτικές εφαρμογές του εξετάζονται τόσο σε επίπεδο τοπικού, περιφερειακού και εθνικού σχεδιασμού της τουριστικής ανάπτυξης με αντίστοιχες παρουσιάσεις περιπτώσεων από την Ελλάδα και άλλες χώρες όσο και σε επίπεδο συνολικών τουριστικών εγκαταστάσεων με αντίστοιχες παρουσιάσεις περιπτώσεων από τουριστικά συγκροτήματα στην Ελλάδα και στην αλλοδαπή.

    Οι θεωρητικές προσεγγίσεις του σχεδιασμού της τουριστικής ανάπτυξης δίνουν τη δυνατότητα στο διδασκόμενο να γνωρίσει τις αρχές του ενδεικτικού αλλά και του επιτακτικού προγραμματισμού στην "τουριστική" εφαρμογή τους καθώς και τις αντίστοιχες εφαρμοζόμενες πολιτικές, όπως 5ετή προγράμματα και Master Plan τουριστικής ανάπτυξης συγκεκριμένων περιοχών και τόπων.

    Με την ολοκλήρωση του μαθήματος οι φοιτητές θα είναι σε θέση να κατανοούν:

    Τις  θεωρητικές προσεγγίσεις του τουριστικού σχεδιασμού.

    Το εμπειρικό πλαίσιο της τουριστικής διαχείρισης και σχεδιασμού σε τουριστικούς προορισμούς.

    Τα μεθοδολογικά εργαλεία του τουριστικού σχεδιασμού.

    Τα  θεσμικό και κανονιστικό πλαίσιο του τουριστικού σχεδιασμού

    Τις πολιτικές (ευρωπαϊκές και εθνικές) για τον τουριστικό σχεδιασμό και την αειφόρο ανάπτυξη

     

  • Προαπαιτούμενα: ΒΑΣΙΚΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ
  • Συνιστώμενη Βιβλιογραφία προς μελέτη:
     

    Γιαουτζή Μ. – Α. Στρατηγέα (2011), «Χωροταξικός Σχεδιασμός: Θεωρία και Πράξη». Εκδόσεις Κριτική. Αθήνα.

    Κοκκώσης Χ. – Π. Τσάρτας,(2001), «Βιώσιμη τουριστική ανάπτυξη και περιβάλλον». Αθήνα.

     Αγγελίδης, Μ. (2000), «Χωροταξικός σχεδιασμός και βιώσιμος Ανάπτυξη». Εκδόσεις Συμμετρία. Αθήνα.

    Κομίλης Π. και Βαγιονής Ν. (1999), «Τουριστικός Σχεδιασμός: Μέθοδοι και πρακτικές αξιολόγησης». Εκδόσεις Προπομπός. Αθήνα.

    Mathieson, A., and G. Wall (1982), «Tourism: Economic, Physical and Social Impacts». Harlow: Longman.

    Gunn C. A., Tourism Planning, Taylor & Francis, New York, 1994.

    Hall C. M., Tourism Planning: Policies, Processes and Relationships, Pearson Education Limited 2000.

    Gunn, Clarc (1979),  “Tourism Planning”,  New York: Crane Russak

    Candela, G. and Figini, P. (2010), «The Economics of Tourism Destinations». Springer Texts in Business and Economics.

    Getz, D., (1983), “Capacity to Absorb Tourism: Concepts and Implications for Strategic Planning”. Annals of Tourism Research 10:239–263.

    Lagos, D. (2010), «Tourism planning through carrying capacity and Tourism Area Life Cycle: the case of island Kos». STATISTICAL REVIEW, Vol. 6, No 1-2

    UNEP/MAP/PAP, (1997). «Guidelines for carrying capacity assessment for tourism in Mediterranean coastal areas”. Priority Action Programme, Regional Activity Cente, Split.

    Coccosis, H and A. Parpairis (2000)), “Tourism and the Environment: Some Observations on the Concept of Carrying Capacity”. In Briassoulis, H. and Jan van der Straaten (eds), Tourism and the Enviroment. Regional, Economic, Cultureral and Policy Issues, Revised Second Edition. Kluwer Academic Publisher, Dordrecht Netherlands, pp. 91-106.

    Lagos, D. (2010), «Tourism planning through carrying capacity and Tourism Area Life Cycle: the case of island Kos». STATISTICAL REVIEW, Vol. 6, No 1-2

    Swarbrooke J. (1999), “Sustainable Tourism Management”. Oxon: CAB International.

    O’Reilly, A.M., (1986), “Tourism Carrying Capacity, Concept and issues”. Tourism Management, (December), pp. 254-258               

    Saveriades, A. (1988). “Establishing the social tourism carrying capacity for the tourist resorts of the East Coast of the Republic of Cyprus”. Tourism Management, Vol. 21, pp. 147-156.

    UNEP/MAP/PA, (1993), “Tourist Carrying Capacity for the Island of Rhodes: Central and Eastern Part”,  Split: PAP

     

    Συναφή επιστημονικά περιοδικά:

    Annals of Tourism Research

    International Journal of Tourism Research

    Journal of Sustainable Tourism

    Journal of Tourism Studies

    Journal of Travel Research

    Journal of Travel & Tourism Marketing

    Tourism Analysis

    TOURISM: An International Interdisciplinary Journal

    The Tourist Review

    Tourism Economics

    Tourism Management

    Tourism Recreation Research

    Tourism Today

    Tourismus Journal

    Tourist Studies

    Travel &Tourism Analyst

     

  • Διδακτικές και Μαθησιακές Μέθοδοι:


    Πρόσωπο με πρόσωπο

    Υποστήριξη Μαθησιακής διαδικασίας μέσω ΤΠΕ στη διδασκαλία και την επικοινωνία με τους φοιτητές (Χρήση πλατφόρμας επικοινωνίας moodle και eclass)

    Παρακολούθηση μαθημάτων μέσω Power Point και κριτική ανάλυση με τη χρησιμοποίηση θεωρητικών απόψεων που αποτυπώνονται γραπτώς σε εργασία.

     

     

  • Μέθοδοι αξιολόγησης / βαθμολόγησης:

     

     

     Ι. Γραπτή τελική εξέταση (40%) που περιλαμβάνει:

    Ερωτήσεις κρίσης

    Επίλυση προβλημάτων σχετικών με τα οικονομικά και το σχεδιασμό ενός προγράμματος ή ενός συστήματος ή μίας υπηρεσίας

    Συγκριτική αξιολόγηση στοιχείων θεωρίας

    ΙΙ. Δημόσια Παρουσίαση Γραπτής Ατομικής ή 

    Ομαδικής Ερευνητικής Εργασίας (50%).

    ΙΙΙ. Παρακολούθηση  διαλέξεων  (10). 

  • Γλώσσα Διδασκαλίας: Ελληνική
  • Τρόπος παράδοσης μαθήματος: Με φυσική παρουσία και σύγχρονη τηλεκπαίδευση
Τελευταία τροποποίηση στις Δευτέρα, 19 Νοεμβρίου 2018 18:38